Թեմա - Անկանոն բայերի զարգացումը արդի արևելահայերենում
Տեսակ - Կուրսային, անհատական և ստուգողական աշխատանքներ
Գին - 2800 դրամ
Առարկա - Հայոց լեզու
Էջեր - 14
Անկանոն բայերի զարգացումը արդի արեվելահայերենում
Եզրակացություն
2. Աբրահամյան Ա., Բայը ժամանակակից հայերենում, գ. 1, Երևան, 1962:
3. Աբրահամյան Ա., Գրաբարի ձեռնարկ, Երևան, 1976:
4. Աղաջանյան Զ., Ձևաբանական նորմ և խոսքի մշակույթի հարցեր, Երևան, 2007:
5. Աճառյան Հ., Հայերեն արմատական բառարան, հ. 1, Երևան, 1971:
6. Աճառյան Հ., Գրաբարի ուսուցիչ, Երևան, 1954:
7. Այտընեան Ա., Քննական քերականութիւն արդի հայերէն լեզուի, Վիեննա, 1866:
8. Ասատրյան Մ., Ժամանակակից հայոց լեզու: Ձևաբանություն, Երևան, 2002:
9. Ավետիսյան Յու., Տեղաշարժեր արդի գրական հայերենում, Երևան, 2011:
Անկանոն բայերը ժամանակակից արևելահայ գրական լեզվի խոնարհման ընդհանուր կանոններից շեղվող բայեր են, որոնք ձևավորվում են կա՛մ ուրույն հիմքակազմությամբ, կա՛մ դրանց համակցումով:
Մ. Ասատրյանը անկանոն բայերը հետևյալ կերպ է սահմանում. «Կան առանձին քերականական ձևեր, որոնք որոշակի շարքերի մեջ չեն մտնում, այլ ձևերի համաբանությամբ չեն կազմվում, և, հետևաբար, խոսողը դրանք կարող է կազմել միայն ուրիշներից լսելով և սովորելով»:
Լեզվական փաստերը ցույց են տալիս, որ ներկայիս անկանոն բայերն ու նրանց դրսևորումները ոչ թե ինչ-որ մի մասնակի շրջանի հետևանք են, այլ գալիս են հեռավոր անցյալից և իրենց ամուր հիմքերն ունեն հայերենի խոր ընդերքում: Սկիզբ առնելով վաղ շրջանից` դրանք երբեք նույնը չեն մնացել, այլ, սերտորեն կապված հայերենի և դրա մեջ էլ հատկապես բայական համակարգի ընդհանուր զարգացման հետ, ժամանակի ընթացքում կրել են զգալի փոփոխություններ` հայերենի զարգացման ամեն մի փուլում ստանալով նրան համապատասխան տեսք ու ձևավորում: