Թեմա - Կենդանական արխտիպերը հայկական ժողովրդական հեքիաթներում

Տեսակ - Կուրսային, անհատական և ստուգողական աշխատանքներ

Գին - 2200 դրամ

Առարկա - Հայ գրականություն

Էջեր - 11

Բովանդակություն
Ներածություն
Կենդանական արխտիպերը հայկական ժողովրդական հեքիաթներում
Եզրակացություն

Գրականության ցանկ
1. Իսրայելյան Հ., Պաշտամունքն ու հավատալիքը ուշ բրոնզեդարյան Հայաստանում, Երևան, 1973:
2. Психологические типы личности по К. Юнгу, http://www.grandars.ru/college/psihologiya/tipy-lichnosti-po-yungu.html .
3. Юнг К. Г., Душа и миф: шесть архитипов /Пер. с англ. - К.: Государственная библиотека Украины для юношества, 1996.
4. Հայ բանահյուսության քրեստոմատիա, Երևան, 1974:
5. Հայ ժողովրդական հեքիաթներ, հ. III, Երևան, 1962:

Հատված

Անալիտիկ հոգեբանության հիմնադիրը Կառլ Գուստավ Յունգն է: Յունգը ստեղծեց արքետիպերը: Այս տերմինը, մինչ Յունգը նաև օգտագործել են Արիստոտելը, Պլատոնը, այնուհետև Գյոթեն, որը բացի նրանից, որ հիանալի գրող էր, նաև զբաղվում էր երկնային կյանքի ուսումնասիրություններով: Չնայած այս ամենի` արքետիպերը իրենց իսկական հոգեբանական բացատրությունը ստացան Յունգի կողմից: Արքետիպ հունարեն նշանակում է,archetyponե`,նախակերպար, մոդելե):,Նախակերպարե տերմինը դիցաբանության տեսական վերլուծության մեջ առաջին անգամ կիրառվել է Կ. Գ. Յունգի կողմից։ Վերջինիս մոտ նշանակում էր կերպարների նախնական սխեմայի ենթագիտակցական վերարտադրում, որոնք ապրիորի ձևավորում են երևակայության ակտիվությունը, հետևաբար և դրսևորվում են առասպելների ու հավատալիքների, գրական երկերի ու արվեստի ստեղծագործությունների, քնի ու ֆանտաստիկ զառանցանքների մեջ։

Պատվիրել այս աշխատանքը