Թեմա - Ֆիկոմիցետների դասի ենթադաս զիգոմիցետներ և կարգ մուկոռայիններ
Տեսակ - Ռեֆերատ
Գին - 1400 դրամ
Առարկա - Կենսաբանություն
Էջեր - 7
2. Dube, H.C. Introduction to Fungi. — 3rd edition. — 2005. — P. 46—48. — ISBN 81-259-1433-1.
3. Ячевский А. А., Ячевский П. А. Определитель грибов. — М.—Л., 1931. — Т. 1. Фикомицеты.
4. Фикомицеты // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Ֆիկոմիցետներրը, սովորաբար ունեն զարգացած, բազմակորիզ, ոչ բջջային սնկամարմին։ Հայտնի է շուրջ 800 տեսակ։ Բազմացումը սեռական է՝ գամետներով և անսեռ սպորներով։ Ըստ սեռական պրոցեսի ձևի ֆիկոմիցետները բաժանվում են 2 ենթադասի՝ օռմիցետներ և զիգոմիցետներ, որոնք հաճախ ինքնուրույն դասեր են համարվում։ Մարմնի և սեռական օրգանների կազմությամբ ֆիկոմիցետները հիշեցնում են կանաչ ջրիմուռներին։
Սակայն հնարավոր է, որ այդ նմանությունն արտաքին է, կոնվերգենցիայի արդյունք, և ֆիկոմիցետները ծագել են արքիմիցետ սնկերից։ Երբեմն ֆիկոմիցետները և արքիմիցետները միավորում են մեկ ստորակարգ սնկերի դասում։ Ֆիկոմիցետների մեծամասնությունը սապրոֆիտ է և ապրում է ջրում, ավելի բարձր կազմակերպվածները հարմարվել են ցամաքային կենսակերպին։
Որոշ ֆիկոմիցետներ բույսերի, կենդանիների և մարդու մակաբույծներ են։
Ֆիկոմիցետները (լատ.Phycomycetes), ինչպես նաև սիֆոմիցեդները, ստորակարգ սնկեր են (լատ. Fungi inferior), օրգանիզմների հետերոգեն արտահամակարգային խումբ, որոնք ավելի վաղ շրջանում համարվում էին որպես խմբերի դաս:
Ֆիկոմիցետների հիմնական մասը կազմում էին զիգոմիցետները, որոնց հետ միասին այդ խմբի մեջ ներառվում էին նաև օսմիցետները, խիտրիդիոմիցետները (արխիմիցետները) և այլ սնկանման մարմիններ, որոնց սովորական բնակավայրը համարվում են ջրային ավազանները:
“Ֆիկոմիցետներ” եզրույթը առաջին անգամ օգտագործվել է 1866 թվականին, Անտոն դե Բարիի կողմից: Այս անվան տակ նա միավորեց բոլոր այն օրգանիզմները, որոնք, իր կարծիքով, միջանկյալ տեղ էին գրավում ջրիմուռների և սնկերի միջև: