Թեմա - Կապի և հաղորդակցության միջոցներն ու սպասարկումը
Տեսակ - Ռեֆերատ
Գին - 2200 դրամ
Առարկա - Ինֆորմատիկայի հիմունքներ
Էջեր - 11
2. Е.В. Горелова «Информационное общество: концепции и историческая практика» Журнал «Вопросы культурологи» 4/2007
3. Информационное общество: Сб. - М.:ООО «Издательство» И 74 АСТ, 2004. - 507, c Средство само есть содержание Маршалл Маклюэн.
4. Ходяков В.В., Федосеев С.В. ИНТЕРНЕТ КАК СРЕДСТВО МАССОВОЙ КОММУНИКАЦИИ // Фундаментальные исследования. – 2008. – № 11 – С. 68-70
URL: www.rae.ru/fs/?section=content&op=show_article&article_id=3933 (дата обращения: 31.05.2015).
5. http://armenpress.am/arm/print/635472/
6. http://armenian.irib.ir/rangarang/item
7. http://b24.am/economy/static_01020220101.txt
Մտքերի, տեղեկությունների և լուրերի փոխանակումը հասարակական կյանքի անհրաժեշտություններից է համարվում: Վաղ կազմավորված հասարակություններում, որոնք կազմված էին սահմանափակ թվով մարդկանցից, կապի միջոցներն էին լեզուն ու բանավոր խօսքը: Հասարակությունների ընդլայնման ու մշակութային առաջադիմության հետ զուգընթաց, կապի միջոցները նույնպէս կատարելագործվեցին, և կյանքի եղանակները, մտքերն ու լուրերը փոխանակելու համար մարդկությանն ընձեռեցին նոր հնարավորություններ: Այնպես որ մեծ թվով գիտնականներ, նկատի առնելով տեղեկությունների, մտքերի ու մարդկային խոհերի փոխանակման մեջ նորագույն տեխնոլոգիաների ակնառու դերը՝ ժամանակակից պատմական շրջանն անվանել են «Հաղորդակցության դարաշրջան»
Մինչև XIX դարի կեսը Հայաստանում կապի միակ միջոցը փոստն էր։
Ինտերնետը` որպես կապի ժամանակակից միջոց, սկսել է շահագործվել ուղիղ 20 տարի առաջ: Որպես տեղեկատվության աղբյուր` ինտերնետն իր տարածման արագությամբ կարողացել է գերազանցել բոլոր հնարավոր տեղեկատվության միջոցներին` մամուլ, ռադիո, հեռուստատեսություն, արբանյակային հեռուստատեսություն: Ինտերնետի տարածման եւ համաշխարհային հանրության կողմից ընդունման համար պահանջվել է միայն 5 տարի:
Մարդկային կյանքում տարածված գիտական ու տեղեկատվական ոլորտի նորագույն տեխնոլոգիաները՝ մի կողմից ժամանակակից մարդու պարծանքն են, իսկ մյուս կողմից՝ ավելի խոր նայելով կարող ենք տեսնել, որ յուրաքանչյուր ազգի մշակույթին դրական ծառայություն չմատուցելու դեպքում՝ կարող են համարվել լուրջ ահազանգ ու սպառնալիք մարդկանց և հասարակությունների ապագայի համար: