Թեմա - Նավթ արտահանող երկների տնտեսությունների բացության համեմատական վերլուծությունը (Քուվեիթ)
Տեսակ - Կուրսային, անհատական և ստուգողական աշխատանքներ
Գին - 2600 դրամ
Առարկա - Տնտեսագիտություն
Էջեր - 13
1. Տնտեսության բացության ցուցանիշների վերլուծությունը նավթ արտահանող երկրներում
2. Քուվեյթը որպես նավթ արտահանող երկիր. տնտեսության բացության ցուցանիշն ու առանձնահատկությունները
Եզրակացություն
2. Розанова Н.М., Макроэкономика, https://studme.org/1599062520015/ekonomika/makroekonomika
3. И.П. Николаева. Мировая экономика. 2006, http://textbook.news/ekonomika-mirovaya/166-harakteristika-ekonomiki-blijnevostochnyih.html
4. Организация стран-экспортеров нефти (ОПЕК), http://www.ereport.ru/articles/ecunions/opec.htm
5. Экономика Кувейта, http://www.ereport.ru/stat.php?razdel=country&count=kuwait
Արդի համաշխարհային գլոբալ տնտեսությանը բնորոշ հատկանիշներից մեկը տնտեսության բացությունն է: Բաց տնտեսությունը բնութագրվում է որպես աշխատանքի միջազգային բաժանման հիմքի վրա արտադրության մասնագիտացում և կոոպերացում, արտաքին առևտրի մենաշնորհի վերացում, ազատ ձեռնարկատիրության բոլոր ձևերի զարգացում, ազատ տնտեսական գոտիների ձևավորում:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից հետո պատերազմող մի շարք երկրներում տնտեսական բարեփոխումներ իրականացնելուն զուգընթաց սկսեցին ակտիվորեն ազատվել անցյալի ավտարկիայի (ինքնաապահովման) ժառանգությունից: Միևնույն ժամանակ, ԱՄՆ-ը, որպես հաղթանակած պետություն, ունենալով հզոր տնտեսական ներուժ, օգնության ծրագրեր էր առաջարկում ոչ միայն Արևմտյան Եվրոպային, այլև Ասիայի և Աֆրիկայի նախկին գաղութացված պետություններին: Այդպիսի մոտեցումը գնահատվում էր որպես նեղ ազգային շահադիտական մոտեցում, որի նպատակն էր վերոհիշյալ երկրների ներքին շուկայի բացելը օտարերկրյա կապիտալի և ապրանքների առջև: Ֆրանսիացի տնտեսագետ Միշել Պեբրոն ԱՄՆ-ի նման քայլը բնութագրեց հետևյալ արտահայտությամբ. «Տնտեսությունների բացելը, բաց տնտեսությունն առաջատար պետությունների խաղի բարենպաստ կանոններն ենե: Հետագա տարիներին տնտեսական վերելք ապրելով, եվրոպական երկրները աստիճանաբար սկսեցին վարել ԱՄՆ-ի շահադիտական քաղաքականությանը հակադրվելու քաղաքականություն: Տնտեսության բացությունը երկրների տնտեսական ներուժի աճի հետ միասին դիտվում է որպես համաշխարհային համագործակցության պայման: