Թեմա - Լատինաամերիկյան երկրների դիվանագիտական ծառայությունների մարմինները
Տեսակ - Կուրսային, անհատական և ստուգողական աշխատանքներ
Գին - 7250 դրամ
Առարկա - Միջազգային հարաբերություններ
Էջեր - 29
Գլուխ 1. Լատինական Ամերիկայի երկրների դիվանագիտական ծառայության առանձնահատկությունները
1.1. Լատինական Ամերիկայի երկրների տեղն ու դիվանագիտական մարմինների առանձնահատկությունները XXI դարի աշխարհակարգում
1.2. Լատինական Ամերիկայի դիվանագիտական ծառայության մարմիններն ու նրանց առանձնահատկությունները
Գլուխ 2. Լատինական Ամերիկայի երկրների կենտրոնական և արտասահմանյան մարմինները
2.1. Լատինական Ամերիկայի երկրների կենտրոնական մարմինները
2.2. Լատինական Ամերիկայի երկրների արտասահմանյան մարմինները
Եզրակացություն
2. Зорин В., “Органы внешних сношений некоторых развивающихся государств Азии, Африки и Латинской Америки”, Москва, 1977.
3. Крылов С., “Многостороняя дипломатия латиноамериканских государств”, Москва, 2009.
4. Марчук Н., “История и культура Латинской Америки”, Москва, 2005.
5. Торкунов А., “Латинская Америка в современных международных отношениях”, Москва, 2002.
6. Саидов А., “Национальные парламенты мира”, Москва, 2005.
7. Mendes Oliveira Castro F., “Historia da Organizaջչo do Ministerio das Relaջւes Exteriores”, Editora Universidade de Brasilia, 1983.
8. Բրազիլիայի Հանրապետության արտաքին գործերի նախարարության պաշտոնական կայք – http://itamaraty.gov.br
9. Բրազիլիայի Ֆեդերալ (Դաշնային) պալատի պաշտոնական կայք – http://www12.senado.leg.br/hpsenado (06. 09. 2017)
10. Բրազիլիայի Դեպուտատների պալատի պաշտոնական կայք – http://www2.camara.leg.br/ (06. 09. 2017)
Այս աշխատանքի արդիականությունն ու կարևորությունը կայանում է նրանում, որ մենք, ուսումնասիրության ենթարկելով Նոր աշխարհամասի` Ամերիկայի մի զանգված` Լատինական Ամերիկա տարածաշրջանի երկրների դիվանագիտական ծառայությունն ու դրանց կենտրոնական և արտասահմանյան մարմինները, մենք միաժամանակ նաև ծանոթացան նրանց դիվանագիտության պատմությանն ու դիվանագիտական ծառայության անցած ուղուն: Մենք նաև անդրադարձանք Լատինական Ամերիկայի XIX – XXI դարերի քաղաքական կացությանն ու խմորումներին, որոնք էլ նպաստեցին ինչպես տարածաշրջանի երկրների անկախության ձեռքբերմանը և գաղութային համակարգի տապալմանը, այնպես էլ նրանց արտաքին քաղաքականության զարգացմանը:
Կարելի է փաստել, որ Լատինական Ամերիկայի երկրներն իրենց անկախությանն ու սուվերենությունը հասել են XIX դարի սկզբից` մեկը մյուս ետևից անկախանալով իսպանական և պորտուգալական գաղութներից, սակայն դրանցից ոմանց անկախությունը երկար չտևեց, քանզի դրանք, ինքնուրույն արտաքին քաղաքականություն իրականացնելու ի զորու չլինելով, հայտնվեցին Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի կամ էլ հեգեմոնիայի ձգտող ԱՄՆ-ի տիրապետության տակ: Լատինական Ամերիկայի երկրները անկախ արտաքին քաղաքականություն սկսեցին իրականացնել միայն Առաջին համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո: Սակայն առավել ինտենսիվ դա ստացվեց արդեն Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ավարտից հետո, երբ ֆաշիզմի հետ միասին ջախջախիչ պարտության մատնվեց նաև իմպերիալիզմի վերջին մնացորդներին: