Թեմա - Հանրալեզվաբանությունը որպես լեզվաբանական գիտաճյուղ, հիմնախնդիրները, լեզվի հասարակական տարբերակներ
Տեսակ - Կուրսային, անհատական և ստուգողական աշխատանքներ
Գին - 2400 դրամ
Առարկա - Մանկավարժություն, լեզվաբանություն
Էջեր - 12
Հանրալեզվաբանությունը որպես լեզվաբանական գիտաճյուղ, հիմնախնդիրները, լեզվի հասարակական տարբերակներ
Եզրակացություն
2. Սարգսյան Ա., Հանրալեզվաբանության դասընթաց, Երևան, 2002:
3. Джаукян Г., О некоторых теоретических вопросах языкознания «Известия АН СССР, Серия литературы и языка», 1974, N 2.
4. «Русский язык по данным массового обследования», под ред. Л. П. Крысина, М., 1974.
Х դարի կեսերից սկսում են զարգանալ նաև հայ լեզվաբանության համար նոր բնագավառներ` հոգելեզվաբանությունը, հանրալեզվաբանությունը, կառուցված¬քա¬յին լեզվաբանությունը, մաթեմատիկական լեզվաբանությունը և լեզվի ձևայնացված նկարագրությունը, հայերենի տիպաբանական-զուգադրական ուսումնասիրությունը, պատմական բարբառագիտությունն ու լեզվաբանական աշխարհագրությունը: Հայագետների ուշադրության կենտրոնում են նաև գրական լեզվի մշակման ու կանոնարկման, տերմինաշինության, խոսքի մշակույթի, ուղղագրության և ուղղախոսության հարցերը և գործնական-կիրառական բնույթի այլ խնդիրներ: Եթե XIX դարում և XX դարի սկզբին հայագիտությունը հիմնականում զարգանում էր եվրոպական գիտական կենտրոններում, ընդ որում գիտնականների ուշադրությունը սևեռված էր լեզվի համեմատական ուսումնասիրությանը, ապա XX դ. 50-ական թթ. Հայաստանը դառնում է հայագիտության, հայերենի բոլոր դրսևորումների ու տարբերակների համակողմանի ուսումնասիրության առաջատար կենտրոն: