Թեմա - Ավստրալիայի կլիման, դրա ազդեցությունը բուսածածկի տարածման վրա

Տեսակ - Կուրսային, անհատական և ստուգողական աշխատանքներ

Գին - 4800 դրամ

Առարկա - Աշխարհագրություն

Էջեր - 24

Բովանդակություն
Ներածություն
1. Կլիման ձևավորող գործոններ
2. Ջերմաստիճանի և խոնավության տեղաբաշխումը
3. Կլիմայի հիմնական տիպերը
4. Բուսածածկի տարածման օրինաչափությունները
5. Բուսածածկի ինքնատիպությունը, դրա պահպանումը
Եզրակացություն

Գրականության ցանկ
1. Օհանյան, Կ.Օ. Ոսկանյան, Ա.Մ.Աշխարհամասերի ֆիզիկական աշխարհագրություն. Պր.3, Աֆրիկա, Ավստրալիա, Օվկիանիա. Եր., 1973
2. Գասպարյան Ա., Կենսաաշխարհագրություն. Եր., 2009
3. Меч С., Австралия и Тасмания. М., 1913
4. Мухин Г.И. Австралия и Океания. М., 1967
5. Андреева В.М. Австралия: Географический очерк. М., 1956
6. http://geography7.wikidot.com/climate-of-australia
7. http://geographyofrussia.com/klimat-avstralii-2/
8. http://australia-news.ru/turistu/stati-ob-avstralii/klimat/

Հատված

Դեռևս հին դարերում գիտնականները ենթադրում էին Հարավային կիսագնդումխոշոր մայրցամաքի գոյությունը: XVII դարում հոլանդացիներին արդեն հայտնի էին մայրցամաքի հյուսիսային և արևմտյան ծովափերը: Հոլանդացի ծովագնաց Աբել Թասմանը, 1642–43 թթ-ին, նավարկելով Ավստրալիայի շուրջը, հարավային ափին հայտնաբերել է մի կղզի, որը հետագայում կոչվեց Թասմանիա: Թասմանն առաջինն ապացուցեց, որ Ավստրալիան առանձին մայրցամաք է, այլ ոչ թե դեռևս անհայտ խոշոր մայրցամաքի մի մասը, ինչպես կարծում էին երկար ժամանակ:
1770 թ-ին անգլիացի ծովագնաց և հետազոտող Ջեյմս Կուկը 2-րդ անգամ հայտնագործեց այդ մայրցամաքը՝ մոտենալով արևմտյան ափերին, և նրան տվեց Նոր Հարավային Ուելս անունը՝ հայտարարելով Մեծ Բրիտանիայի տարածք: 1788 թ-ին Պորի Ջեքսոն (ներկայիս՝ Սիդնեյ) խորշում ստեղծվեց անգլիական աքսորավայր:
Թասմանի կղզու հարավային մասը և Նոր Զելանդիայի Հարավային կղզիները ենթարկվում են Արևմտյան քամինների ազդեցությանը, որը բերում է խոնավ օդային զանգվածներ Հնդկական օվկիանոսից և պայմանավորում այստեղ հավասարաչափ խոնավեցում: Արևմտյան, հարավային և արևելյան ափամերձ տարածքների կլիման նշանակալիորեն ազդում է սառը և տաք ծովային հոսանքների վրա:
Այն, որ Ավստրալիան տեղակայված է Հարավային կիսագնդում, պայմանավորում է այստեղ տարվա եղանակների հերփափոխը, որը չի համընկնում Հյուսիսային կիսագնդի սեզոնների հետ: Դիտարկենք, թե ինչպես է կլիմայական իրադրությունը փոխվում Ավստրալիայում տարվա ընթացքում:
Ավստրիալիան արդարացիորեն օգտվում է արիդային մայրցամաքի հեղինակությամբ: Նրա մակերեսի գրեթե 40% ստանում է տարեկան 250մմ-ից քիչ տեղումներ և մոտ 70%` 500մմ-ից պակաս, վերջին մեծությունը սովորաբար նշանակում են սահմանը, որից ցածր գյուղատնտեսական մշակաբույսերի աճեցումը անհնար է առանց ոռոգման: Ամենացամաքային շրջանը գտնվում է Էյրի լճի մոտ հարավային Ավստրալիայում, որտեղ տարեկան մակերեսի վրա մի քանի հազար քառակուսի կիլոմետր թավում է 125մմ պակաս տեղումներ: Բայց ավելի մեծ տարածք Ավստրալիայի կենտրոնում մի քանի տարի կարող է չլինել նշանակալի տեղումներ:
Արևադարձային գոտու կենտրոնական մասով անցնում է +250 իզոթերմը:
Այստեղ` ներքին շրջաններում, օդի ջերմաստիճանը երբեմն անցնում է +500-ից, իսկ տեղումները քիչ են (100-200մմ): Այդ պատճառով այստեղ շատ են անապատներն ու կիսանապատները:
Ավստրալիան էվկալիպտների, ակացիաների, կազուարիաների հայրենիքն է: Այստեղ տարածված են էվկալիպտների ավելի քան 600, ակացիաների 490, և կազուարիաների մոտ 25 տեսակ: Հանդիպում են ավելի քան 100մ բարձրություն ունեցող էվկալիպտներ, որոնց արմատները, խորանալով հողի մեջ, հսկա պոմպերի պես դուրս են քաշուն խոնավությունը: Էվկալիպտների միջոցով մարդիկ տաք երկրներում չորացնում են գերխոնավ հողերը և ճահիճները: Ավստրալիայում կան նաև էվկալիպտներ, որոնք նման են ցածրահասակ թփուտների: Էվկալիպտների անտառները տարածվում են մայրցամաքի հյուսիսում ընկած սավանաների և նոսրանտառների զոնայի կարմրագործ հողերում և Մեծ Ջրբաժան լեռնաշղթայի հողմակողմ լանջերին` արևադարձային անտառներում: Դրանք լուսավոր են, որովհետև էվկալիպտի տերևները դեպի արևն են ուղղվում իրենց եզրերով:
Ավելի զով Թասմանիայի ֆլորան զգալիորեն տարբերվում է մայրցամաքի ֆլորայից։ Բացի Ավստրալիայի համար բնորոշ էվկալիպտներից, կղզու վրա աճում են մեծ քանակով ծառերի տեսակներ, որոնք ազգակից են նորզելանդականներին և հարավամերիկյաններին, մասնավորապես մշտադալար հարավային հաճարենի (նոտոֆագուս):
Ավստրալիան լվացող ջրերը հարուստ են գլխոտանիներով։ Առավել հայտնի տեսակներից են կապտաշրջան ութոտնուկներն են (Hapalochlaena ցեղի մի քանի տեսակներ; անգլ.՝ Blue-ringed octopus), որոնք դասվում են աշխարհի ամենաթունավեր կենդանիների շարքին, ինչպես նաև Հսկայական ավստրալիական թանաքաձուկը, որոնք հավաքվում են ամեն ձմեռ զանգվածային ամուսնական խաղերի համար Սպենսեր ծովախորշի մասերից մեկում։

Պատվիրել այս աշխատանքը